ในวันที่ฟ้าฝนเป็นใจ สาดแสงอาทิตย์มาในเมืองที่มืดครึ้มทั้งปีอย่าง Edinburgh เราต้องใช้ให้คุ้ม และนี่คือกิจกรรมที่เราได้ทำในวันสดใสแล้วชอบมาก อยากให้ทั้งปีอากาศแบบนี้

เราเพิ่งส่งงานชิ้นสุดท้ายสำหรับ MSc Entrepreneurship and Innovation ที่ The University of Edinburgh Business School ไปนี่เอง ช่างเป็นเดือนที่วุ่นวายอะไรอย่างนี้ แค่ทำ Dissertation ให้เสร็จก็ว่าเหนื่อยแล้ว การใช้ชีวิตในเดือนสุดท้ายยิ่งหน่วงกว่าเพราะ…เพราะ…มันเป็นเดือนสุดท้าย!! ต้องให้อธิบายอะไรอีกหรือ ดังนั้นถ้ายังมีอะไรที่เรายังไม่ได้ทำ เราก็ต้องอัดมันเข้าไปในเดือนนี้นั่นแหละ
และนี่ก็เป็นบางสิ่งที่เราตั้งเป้าไว้ว่าจะทำในเดือนนี้สำเร็จแบบร้อยเปอร์เซ็นต์บ้าง สำเร็จแบบครึ่งๆ กลางๆ บ้าง แต่ทั้งหมดทั้งมวลนี้ก็คือเดือนสิงหาฯ ที่สนุกที่สุดเดือนหนึ่งในชีวิตเรา

หนึ่งภารกิจที่เราตั้งใจมาทำให้สำเร็จในทริปนี้คือ...การล่าแต้มร้านกาแฟร้านสุดท้ายในกลุ่ม Disloyalty 7 ถ้าใครเคยเข้าไปดื่มด่ำบรรยากาศในร้านกาแฟท้องถิ่นที่เอดินบะระ ก็เป็นไปได้ว่าอาจจะเคยเข้าร้านในกลุ่มนี้

หนึ่งกิจกรรมสุดคลาสสิกของการมาเยือนต่างแดนคือ การตามล่าของฝาก โดยเฉพาะของฝากที่ผู้ฝากบอกมาเป๊ะๆ ว่าอยากได้อะไร

ความเงียบท่ามกลางตลาดคริสต์มาสที่เต็มไปด้วยสีสันสดใสก็ยังพอเข้าใจได้ ว่าช่วงเช้าคงยังไม่ค่อยมีใครมาเดินชมเท่าไร แต่ไอ้การเงียบสนิทชนิดที่ว่าร้านอาหารซึ่งมักจะมีคนพลุกพล่านตลอดเวลาช่วงก่อนเที่ยง กลับว่างเปล่าไร้ผู้คนราวกับเจ๊งไปแล้ว มันคืออะไรกัน...

การที่เราได้ไปเรียนต่อที่เอดินบะระ (Edinburgh) เมืองหลวงของสก๊อตแลนด์ เป็นเวลา 1 ปีนั้น ทำให้เราเข้าใจอย่างถ่องแท้ถึงคำว่าบ้านหลังที่สอง เป็นความรู้สึกที่วิเศษนะเมื่อค้นพบว่าสถานที่ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นคนแปลกหน้าต่อกัน ตอนนี้กลับกลายเป็นคนคุ้นเคยของเราไปแล้ว