Edinburgh#3: Treasure Hunting

หนึ่งกิจกรรมสุดคลาสสิกของการมาเยือนต่างแดนคือ การตามล่าของฝาก

โดยเฉพาะของฝากที่ผู้ฝากบอกมาเป๊ะๆ ว่าอยากได้อะไร

เป็นอีกครั้งที่น้องสาวส่งลิสต์ของที่อยากได้มาให้ ซึ่งหนีไม่พ้นสินค้าในร้าน Primark ซึ่งเป็นอีกหนึ่งร้านเสื้อผ้าของตกแต่งบ้านราคาย่อมเยาว์ แถมยังไม่มีในเมืองไทยอีกด้วย

แน่นอนว่ากิจกรรมตามหาของฝากนี้บางทีก็ดูเหมือนเป็นเรื่องวุ่นวาย ทำให้เสียเวลาการเที่ยวไปไม่น้อย ยิ่งถ้าเป็นของที่เราไม่ได้สนใจเหมือนกันด้วยแล้ว คงยิ่งรู้สึกรำคาญ

ตอนแรกเราก็รู้สึกแบบนั้น เราอยากไปทำอย่างอื่นมากกว่า ไม่อยากอุดอู้อยู่ในร้านที่เต็มไปด้วยผู้คน แถมยังเป็นร้านแฟชั่นที่เราไม่ได้ชอบอีก

แต่จนแล้วจนรอดเราก็ถูกลากมาจนได้

มือหนึ่งถือโทรศัพท์เปิดรูปสินค้า ส่วนอีกมือหนึ่งหิ้วตะกร้าเดินส่องไปส่องมาตามโซนต่างๆ เมื่อเจอสินค้าที่ใช่ก็ต้องถ่ายรูปส่งกลับไปให้น้องดูเพื่อความแน่ใจ ถ่ายอีกหลายมุมนิดหน่อยเพื่อให้เห็นสินค้ารวมๆ ต่อด้วยการตอบคำถามเช่น ใช้หนังแบบไหน ขนาดใหญ่ไหม นุ่มไหม ฯลฯ

หลายขั้นตอนชะมัด

ทว่าเอาเข้าจริง ความรู้สึกก็ไม่ได้เลวร้ายเลย ตรงกันข้าม พอเจอของที่ใช่ เราก็อดรู้สึกภูมิใจไม่ได้ ราวกับหาสมบัติเจออย่างนั้นแหละ

ดีใจที่อีกฝ่ายมีความสุขเมื่อเราหาของเจอ และซื้อของกลับไปให้

พอผ่านไปชิ้นนึง เราก็เริ่มหาของชิ้นต่อไปด้วยใจขะมักเขม้น ถ้าเจอก็จะยิ่งรู้สึกดีขึ้นไปอีก

นี่สินะ บางทีเราก็ต้องเลือก ว่าจะมองมุมไหน ระหว่างมุมที่ทำให้เราเซ็ง กับมุมที่ทำให้เราสนุก

คงจะดีเนอะ ถ้าเราสามารถมองทุกเหตุการณ์ในชีวิตด้วยความสุข และรู้สึกสนุกไปกับมัน