รีวิว Padmaavat (2018) หนังอินเดียโปรดักชั่นตระการตา ว่าด้วยสงครามแย่ง “เธอ”

ตอนแรกเราไม่รู้จักหนังเรื่องนี้เลย จนกระทั่งน้องมาเล่าให้ฟังว่าเจอรีวิวบอกมาว่าสนุก ฉากตระการตา เป็นอีกหนังอินเดียที่โปรดักชั่นดีเยี่ยม และที่สำคัญมีใน Prime Video ซึ่งเรากำลังจะหมดสัญญาเร็ว ๆ นี้ เลยได้ทีดูอีกสักเรื่องให้คุ้ม ๆ

Padmaavat เล่าเรื่องอิงกับประวัติศาสตร์ โดยเล่าถึงราชินีนามว่าปัตมาวตี (Deepika Padukone) เป็นหญิงสาวที่สวยมาก แบบสวยสะดุดตา สวยแบบเห็นแล้วลืมหายใจ สวยแบบเอาคำไหนมาบรรยายก็คงไม่พอ เธอเป็นราชินีเคียงคู่กับราชาเมวาร์ (Shahid Kapoor) ผู้ปกครองเมืองราชกุติ ทั้งคู่ก็ครองรักกันอย่างสงบสุข จนวันหนึ่งศัตรูเก่าของพวกเขาไปเป่าหูอัลลาอุดิน (Ranveer Singh) สุลต่านแห่งเมืองเดลีผู้โหยหาอำนาจ ว่าหากเขาได้ครอบครองปัตมาวตี นางผู้นั้นจะนำพามาซึ่งโชคลาภและความสำเร็จ เท่านั้นแหละอัลลาอุดินก็กลายเป็นชายคลั่งรัก (จริง ๆ ก็คือคลั่งอำนาจ) พยายามทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เจอหน้าปัตมาวตี ไม่ว่าวิธีนี้จะชั่วช้ายังไงก็ตาม ขนาดว่าอีกฝ่ายมีเจ้าของแล้วก็ยังไม่หยุด เรียกอีกแบบว่านี่มันศึกชิงนางชัด ๆ

หนังมีความยาวประมาณ 2 ชั่วโมง 40 นาที ตอนแรกเห็นก็แบบ โหยาวมากกก แต่พอดูจริง ๆ ก็พบว่าหนังดำเนินเรื่องได้สนุกนะ ไม่มีตรงไหนน่าเบื่อ เราจะได้ลุ้นว่าตัวละครแต่ละตัวจะงัดไม้ไหนออกมาเล่น อยากรู้ว่าต่างฝ่ายจะสู้กลับยังไง และระหว่างทางของหนังก็มีการร้องรำทำเพลงเพื่อไม่ให้เสียชื่อหนังอินเดีย หนังก็เลยค่อนข้างลากยาวมานิดนึง

สิ่งหนึ่งที่ชอบมากคือโปรดักชั่น อลังการดาวล้านดวงมาก หนังอินเดียสมัยนี้เค้าโหดจริง ๆ ไม่แพ้ฮอลลีวู้ดเลย ถ้าสถานที่ เสื้อผ้าหน้าผม เพลงประกอบฉาก คือดีไปหมด รู้สึกได้ถึงความโอ่อ่า ความมลังเมลือง ความรุ่งเรือง

ในฝั่งของตัวละคร คนที่โดดเด่นมาก ๆ สำหรับเราไม่ใช่ปัตมาวตีนะ แต่เป็นตัวร้ายอย่างอัลลาอุดิน ที่เหมือนเกิดมาเพื่อเป็นตัวร้ายชัด ๆ มีทั้งความเหี้ยม ความขี้โกง ความโลภ เป็นทุกอย่างในคนคนเดียว 555 ซึ่งคุณ Ranveer แสดงออกมาได้ดีมาก สีหน้าแววตาคือเหมือนคนคลั่งเมายาสุด ๆ

โดยส่วนตัวแอบรู้สึกว่า หนังให้น้ำหนักกับการต่อสู้ของหนุ่ม มากกว่าปัตมาวตีคนเดียวนะ คือเหมือนปัตมาวตีมีค่าเป็นเพียงวัตถุยังไงไม่รู้ แบบให้คนเค้าแย่งกันเป็นเจ้าของ หรือจริง ๆ นี่คือสถานะของผู้หญิงยุคนั้น ทำอะไรไม่ได้ต้องให้ผู้ชายเป็นคนนำ แต่เรื่องความกล้าหาญก็ต้องยกให้นางจริง ๆ เพราะกล้าบุกไปถึงถิ่นของศัตรูเพื่อแลกกับราชาที่โดนจับไป และตอนสุดท้ายนางก็เดินเข้ากองไฟ ยอมสละชีวิตดีกว่าตกเป็นสมบัติของอัลลาอุดิน (ไม่ถือว่าสปอยล์ได้มั้ย เพราะในประวัติศาสตร์มีบอกไว้)

คนสุดท้ายที่อยากพูดถึงคือราชาเมวาร์ พระสวามีของราชินีปัตมาวตี คนนี้คือคนดีที่สุดในโลกหล้า ทำทุกอย่างด้วยเกียรติ ด้วยศักดิ์ศรี แค่ดูก็เห็นถึงออร่าคนดีที่แผ่ออกมาแล้ว แต่โชคร้ายที่ศัตรูดันเป็นอัลลาอุดินที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อชัยชนะ ความเป็นพ่อพระของเมวาร์จึงย้อนกลับมาทำร้ายตัวเอง พ่ายแพ้ไปหลายนัดก็เพราะไว้ใจคนอื่นเกินไป คิดว่าคนอื่นจะถือเกียรติเหมือนตัวเอง คิดว่าคนอื่นขี้โกงไม่เป็น เรียกว่าใจนิ่งเกินนั่นแหละ

โดยรวมแล้ว Padmaavat เล่าเรื่องได้สนุก มีสีสันตลอดทั้ง 2 ชั่วโมงกว่า ๆ แม้พล็อตเรื่องหลัก ๆ จะเป็นศึกชิงนางซะส่วนใหญ่ แต่ตัวละครมีเสน่ห์จึงชวนให้ลุ้นต่อว่าจะมาไม้ไหน ฉากต่าง ๆ ก็สวยงาม ซีจีแม้จะดูออกแต่ก็พอเนียน ๆ ไปได้ ถือว่าเป็นอีกหนังอินเดียที่ควรค่าแก่การดูเลย