รีวิว The Last Song (2010): ซัมเมอร์แรกของเขาและเธอ แต่ซัมเมอร์สุดท้ายของเธอและ…

เป็นเรื่องไม่แปลกหากพอพูดถึงหนังที่มาจากนิยายของ Nicholas Sparks แล้วทุกคนจะคิดว่าเป็นหนังโรแมนติกหวานซึ้ง ตอนแรกเราก็คิดว่า The Last Song น่าจะเป็นแบบนั้นเหมือนกัน แต่ปรากฏว่าเรื่องนี้ไปไกลกว่าแค่ความรักของชายหนุ่ม กลายเป็นหนังรักกึ่งหนังครอบครัวอีกเรื่องที่น่าชวนทุกๆ คนในครอบครัวมาดูกัน

มีสปอยล์

The Last Song เป็นเรื่องราวของครอบครัวมิลเลอร์

ซึ่งสตีฟ (Greg Kinnear) ผู้เป็นพ่อกับคิม (Kelly Preston) ผู้เป็นแม่ได้แยกทางกันไปแล้ว ช่วงฤดูร้อนแม่ได้พารอนนี่ (Miley Cyrus) ลูกสาววัยรุ่น กับ โจนาห์ (Bobby Coleman) น้องชายของเธอ มาอาศัยที่บ้านพ่อ ฝั่งโจนาห์นั้นสนิทสนมกับพ่อดี แต่ปัญหาคือรอนนี่ที่ดูเหมือนจะยังโกรธเคืองที่พ่อทิ้งเธอไป เธอไม่คุยกับพ่อ และถึงคุยก็หาเรื่องทะเลาะได้ตลอด

วันหนึ่งรอนนี่บังเอิญพบกับวิล (Liam Hemsworth) หนุ่มหล่อสุดฮอตโดยบังเอิญ ช่วงแรกๆ เธอก็ยังไม่ได้สนใจเขาเท่าไร แต่เขาสนใจเธอมากจึงตามตื๊อตลอด จนรอนนี่ชอบเขาจนได้ หลังจากนั้นมารอนนี่ก็ดูเหมือนอารมณ์ดีขึ้นผิดหูผิดตา ต่างจากช่วงแรกๆ ที่อีโมจัด เธอเริ่มทำตัวดีกับพ่อมากขึ้น ดูเหมือนความรักจะเปลี่ยนให้เธอกลายเป็นคนละคน แต่ถึงอย่างนั้น เรื่องราวก็ไม่ได้ราบรื่น ทั้งเรื่องความรักและครอบครัวที่มีอะไรไม่คาดฝันเกิดขึ้นเรื่อยๆ

ขึ้นชื่อว่าหนังจากนิยายของ Nicholas Sparks เราก็พอเดาได้ว่าต้องมีเหตุการณ์ซึ้งน้ำตาร่วงแน่ๆ

ซึ่งเรื่องนี้ไม่พลาด แต่แทนที่จะเป็นความน้ำตาไหลพรากของคู่รักหนุ่มสาว กลับเป็นประเด็นครอบครัวแทนที่ทำซึ้งจนน้ำตาปริ่ม เมื่อพ่อของรอนนี่ล้มป่วยจากมะเร็งที่ลุกลาม ทำให้รอนนี่และโจอาห์สะเทือนใจมาก รอนนี่นั้นยิ่งเสียใจหนักเพราะที่ผ่านมาเธอหัวเสียกับพ่อซะเยอะ มีช่วงหลังๆ นี่ละที่เริ่มทำดีกับพ่อ พอเริ่มดีกันไม่เท่าไร พ่อก็ทำท่าจะจากไปแล้ว เรื่องราวแนวครอบครัวนี้ยังถือว่าใช้ได้ผลเสมอกับการเรียกน้ำตาคนดู

ตรงนี้แหละคือเหตุผลที่เรารู้สึกว่าหนังเรื่องนี้เหมาะกับการดูกับครอบครัว มันทำให้เราฉุกคิดว่าเราจะมัวแต่ทะเลาะกันไปทำไม ทำไมไม่หันหน้าปรับความเข้าใจกัน ถ้ารอนนี่ยอมเปิดใจกับพ่อตั้งแต่แรก ก็คงมีเวลาดีๆ ร่วมกันกับพ่ออีกเยอะ รีบทำวันนี้ให้ดีก่อนที่คนที่เรารักจะไม่อยู่ดีกว่า

ในฝั่งของคู่พระนางอย่างรอนนี่และวิล ตัวพล็อตไม่ได้มีอะไรหวือหวาแปลกใหม่

เค้าโครงเดิมๆ คือเจอกัน กัดกัน ชอบกัน คบเป็นแฟนกัน เจอเรื่องราวให้เข้าใจผิดกัน ทะเลาะกัน เลิกกัน แล้วก็กลับมาเจอกันใหม่ พูดง่ายๆ คือถ้าหนังเล่นแค่พล็อตนี้มันจะค่อนข้างธรรมดาและไม่มีอะไรกินใจพอให้รู้สึกซาบซึ้งเลย ดีที่ได้เรื่องราวของครอบครัวมาช่วยพยุงหนังไว้ ไม่อย่างนั้นคงกลายเป็นหนังรักธรรมดาๆ อีกเรื่องหนึ่ง แต่ถามว่าความสวีตหวานของทั้งคู่มีมั้ย มีแน่ๆ สวีตแบบเว่อร์วังด้วย ช่วงแรกๆ น่ะ แบบโลกสวยสีชมพูไปหมด

พูดถึงการดำเนินเรื่องของหนังบ้าง โดยรวมถือว่าทำได้ดีนะ

มีแค่ช่วงแรกๆ อาจจะเฉื่อยๆ หน่อยเพราะเป็นการปูเรื่อง แต่เมื่อดูไปเรื่อยๆ จะเริ่มลุ้นไปกับโชคชะตาของตัวละครมากขึ้น อยากรู้ว่าตัวละครจะจัดการกับปัญหาและความรู้สึกของตัวเองอย่างไร มีติดขัดนิดนึงตรงที่ว่าอยู่ดีๆ พ่อก็มาป่วยแบบไม่มีแสดงสัญญาณอาการอะไรใดๆ มาก่อน แบบคิดจะป่วยก็ป่วย จังหวะหนังตรงนี้เลยกระตุกไปนิดนึงสำหรับเรา อารมณ์เหมือนอยากยัดซีนซึ้งเข้ามาให้มันครบๆ เฉยๆ แต่โดยรวมเราก็ยังรู้สึกว่าสนุกละ ดูได้เพลินๆ

ส่วนตัวเราดูแล้วรำคาญรอนนี่มาก 555

เป็นผู้หญิงที่อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ ต้องคอยเอาใจตลอดเวลา แตะนิดแตะหน่อยก็ระเบิด คือเป็นคนที่ควบคุมอารมณ์ได้ต่ำมาก เรายังแอบคิดเลยว่าความรักของทั้งคู่จะรอดจริงเหรอ เห็นได้จากเวลาเจอเรื่องขัดใจนิดหน่อย เธอก็อาละวาด ผลักไสทุกคนออกไปแล้ว ทั้งๆ ที่ทุกคนเค้าก็พยายามจะช่วย แต่ดูเหมือนถ้าเธอโมโหเมื่อไร เธอจะเปิดโหมดดาร์กแล้วกลายเป็นอีเพิ้งไปเลย ความจริงที่ว่าในอีกด้านนึงเธอเป็นคนรักสัตว์ อ่อนไหว และมีจิตใจเอื้ออารีแม้กระทั่งกับศัตรู ดูๆ ไปแล้วไม่ทำให้เราคล้อยตามเท่าไรว่าเธอเป็นคนน่าคบ รวมๆ แล้วเรายังมองว่าบุคลิกเธอค่อนข้างย้อนแย้งอยู่ และค่อนไปทางไม่น่ายุ่งเกี่ยวด้วยสักเท่าไร ในขณะที่พระเอกอย่างวิลนั้นเป็นผู้ชายที่ครบเครื่องมาก ทั้งหล่อรวยและนิสัยดี พยายามช่วยนางเอก และทำในสิ่งที่ถูกต้อง แต่ก็มิวายโดนนางเอกหัวร้อนใส่ด้วยอีกคน

โดยรวมแล้ว The Last Song ถือเป็นหนังแนวโรแมนติกดราม่าที่ดูได้เพลินๆ

ดูกันได้ทั้งครอบครัว อาจจะมีลำไยคาแรกเตอร์ของนางเอกบ้าง แต่จะโดนกลบด้วยเสน่ห์ของพระเอกแน่นอน 555 เพลงของหนังก็เพราะ แม้ว่าจะเริ่มมามีบทบาทช่วงท้ายๆ ก็เถอะ ถือเป็นหนังอีกเรื่องที่เล่นประเด็นอ่อนไหวเชิงครอบครัวได้ดี ดูทีไรก็ซึ้งสะเทือนใจทุกทีสินะ