รีวิว Rachel, Jack and Ashley Too (2019): เมื่อหุ่นยนต์ถอดแบบมาจากนักร้องคนโปรด

หมายเหตุ: มีการสปอยล์เนื้อหาบางส่วน

ในที่สุดก็ถึงวันที่รอคอย เมื่อซีรีส์โปรดบน Netflix อย่าง Black Mirror ซีซั่น 5 ปล่อยฉายแล้ว

จากที่ดูตัวอย่างของทั้ง 3 ตอน เราอยากดูตอน Rachel, Jack and Ashley Too มากที่สุด เลยขอลัดคิวตอนอื่นๆ มาจัดตอนนี้ก่อน ด้วยความรู้สึกที่ว่ามันฉูดฉาดดี และมีตัวนำอย่าง Miley Cyrus มาเป็นแม่เหล็ก

พอดูจบ ความรู้สึกคือชอบตอนนี้มาก เป็นอีกตอนที่ดูสนุกตั้งแต่ต้นจนจบเรื่อง

Rachel, Jack and Ashley Too เล่าถึงเรเชล (Angourie Rice) เด็กสาวที่คลั่งไคล้นักร้องสาวสายป๊อบอย่างแอชลีย์ โอ (Miley Cyrus) แน่นอนว่าสายติ่งอย่างเรเชลย่อมไม่พลาดการเป็นเจ้าของหุ่นยนต์ขนาดมินิที่ถอดแบบมาจากแอชลีย์ โอ ตัวจริง มีชื่อว่าแอชลีย์ ทู (Ashley Too) ความน่าทุ่มเงินเปย์ของ แอชลีย์ ทู คือ มันสามารถพูดโต้ตอบกับเราได้ด้วยเสียงของแอชลีย์ แถมยังมีความนึกคิดแบบแอชลีย์อีก เหมือนคุยกับแอชลีย์ตัวจริงเลย โห แฟนๆ ที่ไหนจะไม่อยากได้ นี่ขนาดไม่ใช่แฟนยังอยากได้เลย อยากได้หุ่นยนต์ฉลาดๆ มาคุยเล่นด้วย

ช่วงแรกๆ เราจะรู้สึกเหมือนว่าแอชลีย์ โอ ช่างมีชีวิตที่สดใส เป็นพลังบวกให้กับทุกคน บทเพลงและคำให้สัมภาษณ์ของเธอก็มีแต่ประโยคเชิง Empowering หรือมอบพลังให้ผู้ฟัง

แต่เมื่อเรื่องดำเนินไปเรื่อยๆ เราก็เริ่มได้รู้เบื้องหลังอันแสนดำมืดของเธอ ว่าจริงๆ แล้วชีวิตของเธอเป็นยังไง ต้องเผชิญกับอะไรบ้าง มันเป็นมุมที่เหล่าแฟนๆ ไม่เคยรับรู้มาก่อน

ไฮไลต์เด็ดของเรื่องนี้คือเจ้าหุ่นแอชลีย์ ทู ที่แสดงออกได้อย่างน่ารักน่าชัง ชอบมากโดยเฉพาะช่วงหลังๆ ไปดูเอาเองว่าทำไม 555 คิดว่าถ้ามีหุ่นยนต์เลียนแบบดารานักร้องแบบนี้ในชีวิตจริง และเลียนแบบได้ขนาดนี้ ต้องได้รับการตอบรับอย่างดีแน่นอน ขายกันเละเทะอะบอกเลย และนี่ก็เป็นอีกหนึ่งความล้ำในด้านเทคโนโลยีที่ซีรีส์นำเสนอ

แน่นอนว่าความไฮเทคไม่ได้หยุดอยู่แค่หุ่นยนต์ AI ที่ถอดแบบความคิดความอ่านมาจากต้นแบบเป๊ะๆ ถ้าดูแค่นี้อาจจะรู้สึกว่า มันก็ไม่ได้ดาร์กเหมือนคอนเซ็ปต์ Black Mirror ปกติเลยนี่หว่า ใช่ ผิวเผินอาจจะดูไม่ดาร์ก แต่ถ้ามองลึกเข้าไป ก็จะแอบขนลุกนิดๆ นะ เพราะถ้ามีหุ่นยนต์ถอดแบบแบบนี้ได้ นั่นหมายความว่าเราสามารถ duplicate หรือผลิตตัวตนของเราซ้ำออกมาได้เรื่อยๆ แม้ตัวจะตายไปแล้ว แต่ความคิดความอ่านเราก็จะยังคงอยู่กับหุ่นยนต์พวกนี้ เสมือนเรายังมีชีวิตอยู่จริงๆ (ดูไปดูมาก็เหมือนฮอร์ครักซ์ที่พลังชีวิตไม่ลดตามจำนวนที่แบ่ง) ลองคิดดูเล่นๆ ว่าถ้าคนแห่กันไปก๊อปปี้ตัวเองลงหุ่นยนต์ แล้วปล่อยให้ตัวตายไป ก็มีโอกาสที่สักวันหนึ่งหุ่นยนต์จะอยู่ยั้วเยี้ยเต็มบ้านเต็มเมือง เป็นส่วนหนึ่งของสังคมมนุษย์ หรือไม่ก็มาแทนมนุษย์ไปเลย…?

โอเค เริ่มไปไกล อันที่จริงประเด็นเรื่องการทำตัวตนซ้อนนั้น ซีรีส์ไม่ได้เน้นความดาร์กและต่อยอดมันเท่าไร เพราะฉะนั้น เนื้อเรื่องจึงพาเราไปเจอด้านมืดของเทคโนโลยีในแง่มุมอื่นแทน

เรื่องเริ่มพลิกผันเมื่อเกิดเหตุร้ายกับแอชลีย์ โอตัวจริง ทำให้นอนเป็นผักไม่สามารถลุกขึ้นมาร้องเพลงได้ ความเผ็ดคือแคเธอรีน (Susan Pourfar) ป้าของเธอซึ่งควบตำแหน่งผู้จัดการด้วยก็ยังอุตส่าห์สรรหาวิธีทำเงินด้วยการดึงความคิดจากสมองของแอชลีย์ที่ยังทำงานอยู่ มากลั่นออกเป็นเสียงเพลง และสร้างแอชลีย์ โอฉบับโฮโลแกรมขึ้นมาทำการแสดงเพลงใหม่ๆ อีกแน่ะ

เรียกได้ว่า ขอแค่แอชลีย์ยังไม่ตาย สมองยังทำงานอยู่ เส้นทางการเป็นนักร้องของเธอก็ยังไม่จบสิ้น มีเพลงใหม่ๆ ออกมาได้อีกเรื่อยๆ

เพียงแต่ว่า ตัวแอชลีย์เอง ไม่มีสิทธิ์ออกเสียงอะไรทั้งสิ้น เธอทำได้เพียงเป็นเสมือนกล่องสมบัติ ที่แคเธอรีนและโปรดิวเซอร์ฉกฉวยโอกาสกับความคิดสร้างสรรค์ที่พรั่งพรูอยู่ในกล่องนั้น

และนี่ก็คือสภาวะที่แคเธอรีนต้องการมาตลอด เธอต้องการใช้งานแอชลีย์ราวกับเป็นสินค้าชิ้นหนึ่ง ไม่คิดถึงสภาพจิตใจของหลานสาวเลย ก่อนหน้านี้แอชลีย์ก็ยังหัวอ่อนมาตลอด จนในที่สุดเมื่อแอชลีย์เริ่มคิดจะแข็งข้อ ก็โดนไม้เด็ดทำให้เธอล้มป่วยกลางคัน กลายเป็นหมากตัวสำคัญของแคเธอรีน

ดูมาถึงตรงนี้ก็เริ่มเข้าอีหรอบเดิมคือหดหู่กับการใช้เทคโนโลยีแบบผิดที่ผิดทาง ใช้เทคโนโลยีมาแทนที่คนเป็นซึ่งมีโอกาสจะฟื้น แต่ก็ไม่ทำให้ฟื้นเพราะหาประโยชน์จากคนไม่มีปากเสียงมันง่ายกว่า

จากตรงนี้ เราก็ต้องมาลุ้นกันว่า เรเชลและแจ็ค (Madison Davenport) พี่สาวของเธอ จะสามารถช่วยกอบกู้สถานการณ์ได้ไหม ลำพังอาจทำไม่ได้ แต่โชคดีที่มีคนรู้ดีอย่างแอชลีย์ ทู มาร่วมทีมด้วย ขอบอกว่าการร่วมงานกันของสองสาวกับหนึ่งหุ่นยนต์นั้นบันเทิงจริงๆ ช่วยทำให้ภาพรวมของตอนนี้ไม่ดำมืดจนเกินไปเพราะได้ความสดใสเข้ามาช่วย

Rachel, Jack and Ashley Too นั้นมีความยาวประมาณ 1 ชั่วโมงนิดๆ ซึ่งเป็นมาตรฐานของ Black Mirror อยู่แล้ว ดูได้เพลินๆ สนุกๆ แนะนำเลย เดี๋ยวว่างๆ จะตามไปเก็บอีก 2 ตอนที่เหลือของซีซั่นต่อ