รีวิว Memories of The Alhambra (2018): ซีรีส์เกาหลีแนวใหม่ สำหรับใครที่คาดหวังสิ่งเหล่านี้ เราอยากเตือนว่า…

เชื่อว่าเกือบทุกคนที่เห็นภาพโปรโมตซีรีส์เกาหลีจาก Netflix เรื่อง Memories of The Alhambra ครั้งแรก จะต้องคิดว่านี่ก็คงเป็นอีกหนึ่งซีรีส์เกาหลีรักหวานแหววอีกแน่นอน ก็แหม ภาพพระเอกนางเอกยืนมองตากันหวานฉ่ำซะขนาดนั้น จะเป็นอื่นไปได้รึ

แต่ทุกคนก็อาจจะเริ่มกังขา เมื่อเห็นตัวอย่างซีรีส์… นี่ใช่ซีรีส์รักหวานแหววแน่เหรอวะ ชักไม่มั่นใจแล้ว

ถึงอย่างนั้น นั่นก็เป็นสัญญาณดีสำหรับเรา เพราะเรากำลังโหยหาซีรีส์ที่มีพล็อตล้ำๆ แปลกๆ ปมเยอะๆ ซึ่งดูเหมือนว่า Memories of The Alhambra จะตอบโจทย์ได้ดี

เพราะแค่เปิดดูตอนแรก เราก็รู้สึกว่าทุกฉากทุกตอนมันน่าติดตามไปหมด เนื้อเรื่องกระชับฉับไว พล็อตมีความแปลกใหม่ และที่สำคัญคือคอนเซ็ปต์ ซีจี กับฉากโลเคชั่นของหนังนั้นตระการตามากๆ

ลองคิดภาพดูว่า…มันจะเจ๋งแค่ไหนถ้าเราสามารถเดินไปตามที่ต่างๆ เพื่อไล่ล่าศัตรู เก็บแต้ม คว้าอาวุธ เสมือนเราอยู่ในเกมทั้งที่จริงๆ ก็ยังอยู่ในชีวิตจริง

นี่คือลูกเล่นหลักของซีรีส์เรื่อง Memories of The Alhambra ซีรีส์เกาหลีที่แหวกแนวด้วยการชูความล้ำของเทคโนโลยี Augmented Reality (AR) และความสนุกแบบการเล่นเกมเป็นพล็อตหลักของเรื่อง แทนที่จะเน้นความกุ๊กกิ๊กสวีทหวานของพระเอกนางเอกตามขนมธรรมเนียมทั่วไปของซีรีส์เกาหลี

เชื่อว่าหลายคนน่าจะมีความคาดหวังแตกต่างกันไปสำหรับซีรีส์เรื่องนี้ ก็นะ เน็ตฟลิกซ์โปรโมตซะเต็มที่ทุกช่องทาง แถมบางครั้งเราก็รู้สึกว่า เอ เหมือนจะเว่อร์วังไปนะ อาจทำให้คนคาดหวังแบบผิดๆ ได้ บล็อกนี้เลยขอสรุปเล่นๆ สักหน่อยว่าแต่ละความคาดหวังนั้น จะได้รับความสมหวังหรือไม่? แค่ไหน?

แต่ก่อนอื่น ขอเริ่มด้วยเรื่องย่อก่อน

เรื่องเริ่มต้นขึ้นเมื่อ จองเซจู (ชานยอล EXO) นักพัฒนาเกม AR ที่สามารถเล่นได้ในชีวิตจริง โทรศัพท์ติดต่อไปยังพระเอกอย่าง ยูจินอู (ฮยอนบิน) ประธานบริษัทเจวันโฮลดิ้ง บริษัทผลิตคอนแทคเลนส์สุดล้ำที่ต้องใช้เพื่อเล่นเกมนั้นๆ เซจูได้นัดจินอูให้มาเจอที่โฮสเทลโบนิตา ที่แคว้นกรานาดา ประเทศสเปน ที่นั่นจินอูได้พบกับนางเอกอย่าง จองฮีจู (พัคชินฮเย) เจ้าของโฮสเทล ทั้งคู่มีปากเสียงกันเล็กน้อยเพราะโฮสเทลที่แสนจะผุพังนั้นไม่ถูกใจประธานหนุ่มเอาเสียเลย แต่ถึงอย่างนั้น ก็มีเหตุให้ทั้งคู่ต้องกลับมาเผชิญชะตากรรมเดียวกัน เมื่อเซจู น้องชายของฮีจูหายตัวไป จินอูจึงต้องไขปริศนาผ่านการเล่นเกม AR ดังกล่าว โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าอันตรายจากเกมกำลังรออยู่ และพร้อมที่จะพรากชีวิตจริงไปจากเขา

สำหรับใครที่คาดหวังจะได้เห็นฉากเล่นเกมมันส์ๆ

คิดถูกแล้วที่เปิดดูซีรีส์นี้ เพราะตัวเกม AR นี้เรียกได้ว่าเป็นจุดขายของซีรีส์เลย คอนเซ็ปต์ของเกมคือการต่อสู้ในยุคอดีต ที่ซึ่งผู้เล่นเมื่อสวมคอนแทคเลนส์เพื่อเข้าเกมแล้วก็จะเจอศัตรูมากหน้าหลายตาในชุดโบราณๆ ปรากฏตัว ณ สถานที่ที่ผู้เล่นสถิตอยู่นั่นแหละ ประมาณว่าถ้าเราสวมคอนแทคเลนส์แล้วเข้าระบบเกมขณะอยู่ในพารากอน เราก็จะเห็นทหารในชุดโบราณเดินไปเดินมาในห้าง พร้อมจะสังหารเราทุกเมื่อ อะไรประมาณนั้น ซึ่งโดยส่วนตัวเราว่ามันเจ๋งดี และแอบคิดว่าในอนาคตอันใกล้นี้เทคโนโลยีแบบนี้อาจเป็นจริงก็ได้ ตอนที่ตัวละครเข้าระบบเล่นเกมเลยรู้สึกอินตามไปด้วย ยิ่งตอนใช้มุมกล้องแบบบุคคลที่ 1 (มุมมองของตัวละครที่เล่นเกม) ยิ่งอินตาม ความตลกมันก็จะอยู่ตรงที่ผู้เล่นจะกลายเป็นตัวตลกเหวี่ยงแขนเหวี่ยงขาไปมาในสายตาของคนรอบข้างที่ไม่ได้อยู่ในเกม แต่ผู้เล่นไม่สนหรอก อินกับเกมอยู่นี่

ผู้เล่นจะต้องกำจัดศัตรูเพื่ออัปเลเวลตัวเอง ซึ่งก็หมายถึงฉากบู๊ฉากต่อสู้ที่มาตลอดทุกครั้งที่เปิดเกมเล่น ฉากต่อสู้ทำได้ค่อนข้างเข้มข้นเลย แต่ส่วนใหญ่จะเป็นอาวุธดั้งเดิมมากกว่านะ เช่น ดาบ ธนู ล้ำสุดคือปืน อะไรแบบนี้ ไม่ได้มีอาวุธไฮเทลนอกโลกมาอวดกัน ยิ่งช่วงแรกๆ นี่พระเอกเรายังเวลไม่สูง เลยใช้อาวุธได้จำกัด การต่อสู้ก็จะเป็นแบบประชิดตัวซะส่วนใหญ่ แต่พอพระเอกมีปืนแล้ว ก็จะเริ่มง่ายละ ยิงเอาๆ ไม่ตะลุมบอนเหมือนช่วงแรกๆ

สำหรับใครที่กลัวว่าจะดูไม่รู้เรื่อง เพราะไม่ใช่สายเกม สายเทค

ไม่ต้องห่วง เราเองก็ไม่ใช่สายนี้ ก็ดูรู้เรื่องนะ ในซีรีส์จะไม่ได้ใช้ศัพท์แสลงอะไรที่เฉพาะเจาะลงมาก มีโผล่มาบ้างนิดหน่อยซึ่งก็ไม่ได้ยากเกินความเข้าใจ อีกทั้งตัวซีรีส์ก็พยายามอธิบายแล้วว่ามันคืออะไร จึงคิดว่าไม่น่ามีปัญหา ทางด้านพล็อต ก็ไม่มีอะไรซับซ้อน เนื้อหาหลักไม่ได้ข้องเกี่ยวกับปมทางเทคโนโลยี ตัวเกมจริงๆ ค่อนข้างเรียบง่าย ฆ่าศัตรู เพิ่มเลเวลไปเรื่อยๆ สิ่งที่ทำให้เกมดูมีอะไรมากขึ้นคือการนำเกมไปเชื่อมโยงกับการหายตัวไปของเซจู และ ข้อผิดพลาดต่างๆ ที่เกิดขึ้นในเกม ทำใหเรายิ่งรู้สึกอยากรู้อยากไขปริศนามากขึ้นไปอีกว่าสรุปเกมนี้มันมีลับลมคมในอะไรกันแน่

สำหรับใครที่คาดหวังบทบาทของฮยอนบิน

ซีรีส์เรื่องนี้จะให้แบบจัดเต็ม ด้วยบทบาทแบบมาดแมนแฮนซั่มสมลุคพี่เค้า ฉากแอ็กชั่นก็เท่ ฉากหวานก็โรแมนติก ฉากตีหน้ามึนก็ตลกดี อ้อ เรื่องนี้ฮยอนบินต้องเจอบทหินตรงการเล่นเกมนี่แหละ เราว่าเขาต้องใช้จินตนาการสูงมากกับการบิ้วด์ให้ตัวเองเชื่อว่ากำลังเล่นเกมอยู่จริงๆ ซึ่งตรงนี้พระเอกอย่างฮยอนบินที่รับบทเล่นเกมเยอะสุดในเรื่องก็แสดงได้ดี แต่ถ้าใครคาดหวังว่าพี่เค้าจะมาในลุคหล่อเช้งไม่มีที่ติ อาจจะต้องเตรียมใจไว้หน่อยเพราะเรื่องนี้พี่ลุยมาก ก็จะเลือดอาบๆ คลุกฝุ่นหน่อยหัวฟูหน่อย

สำหรับใครที่คาดหวังบทบาทของพัคชินฮเย

ไม่ผิดหวังแน่นอน เพราะพัคชินฮเยยังคงสวยเป๊ะทุกมุมทุกลุค ที่ต้องบอกว่าทุกลุคเพราะเรื่องนี้เธอมี 2 ลุค คือลุคสาวธรรมดาโก๊ะๆ กับสาวสวยพริ้งในเกม ซึ่งทั้ง 2 แบบคืองานดีทั้งคู่ ทางด้านบทบาท ฝั่งนางเอกอย่างพัคชินฮเยก็เจอโจทย์ยากเหมือนกัน เพราะในเรื่องเธอต้องรับบทเป็นหญิงสาวที่ใช้ชีวิตอยู่ในสเปนตั้งแต่เด็ก ฉะนั้นการพูดภาษาสเปนจะต้องคล่องแคล่ว สำเนียงต้องเป๊ะ เราไม่รู้หรอกว่าเธอพูดดีมั้ย แต่ในฐานะคนที่ไม่รู้ภาษาสเปน ก็รู้สึกว่าคล่องแคล่วเหมือนคนที่พูดเป็นมากๆ นอกจากนี้ยังมีฉากที่เธอต้องเล่นกีตาร์คลาสสิกด้วย ซึ่งพัคชินฮเยบอกว่า 2 สกิลนี้น่ะลงทุนไปเรียนเองเลย นับถือความทุ่มเทนี้จริงๆ

สำหรับใครที่คาดหวังบทบาทของชานยอล

เห็นได้จากการที่เน็ตฟลิกซ์ดึงชานยอลมาเป็นจุดขายในการโปรโมต เลยอยากเตือนก่อนว่าอาจผิดหวังได้สำหรับใครที่คาดหวัง เพราะอย่างที่บอกไปข้างต้นคือชานยอลรับบทเซจู ซึ่งเป็นบุคคลที่หายตัวไปเกือบทั้งเรื่อง ฉะนั้นเขาจึงไม่ค่อยโผล่หน้าค่าตามาให้เราเห็นเท่าไร บทที่มีก็ไม่เยอะมาก ระหว่างทางมีภาพย้อนอดีตโผล่มาให้เห็นเป็นระยะๆ เป็นตัวละครเสริมโดยแท้จริง แต่ถึงอย่างนั้นก็เป็นตัวเสริมที่มีความสำคัญในเรื่องมากๆ เพราะแม้ตัวจะไม่อยู่ แต่ปมที่ทิ้งไว้ก็ทำให้ตัวละครหลักอื่นๆ วิ่งวุ่นตามหาร่องรอย ทำให้เรื่องราวดำเนินไปได้เรื่อยๆ เรียกได้ว่าตัวไม่อยู่ แต่ชื่ออยู่ทุกตอน

สำหรับใครที่คาดหวังฉากโรแมนติก หวานกุ๊กกิ๊ก

กลับมาที่ด้านเนื้อหามั่งดีกว่า อย่างที่บอกได้ข้างต้นว่าเรื่องนี้ไม่เน้นรักกุ๊กกิ๊กโรแมนติก ฉะนั้นขอเตือนไว้ก่อนสำหรับสายหวาน เพราะเรื่องนี้มีฉากหวานๆ ของพระนางค่อนข้างน้อยเลยละ บทโรแมนซ์ของพระนางแทบจะเรียกได้ว่าเป็นเพียงส่วนเสริมของเรื่องเท่านั้น ไม่ใช่ประเด็นหลัก คือเหมือนมีพอให้กรุบกริบๆ คั่นเวลาพักเบรกหายใจ ก่อนพระเอกจะไปวิ่งฆ่าศัตรูต่อ จะเห็นได้ว่าพระเอกอย่างจินอูให้ความสนใจกับภารกิจที่ได้รับมอบหมายเป็นอันดับหนึ่งเลย แต่ถึงอย่างนั้นเวลาเข้าฉากสวีตกับฮีจู จินอูก็กลายเป็นผู้ชายโรแมนติกได้เหมือนกัน และแม้ว่าฉากสวีตจะน้อยจริงๆ แต่มาแต่ละทีก็จัดเต็มมากๆ บรรยาก่งบรรยากาศมาเต็ม

สำหรับใครที่คาดหวังทัศนียภาพสวยงาม ฉากตระการตา

คุณจะได้รับสิ่งนั้น เพราะตั้งแต่ต้นเรื่องซีรีส์ก็จะพาเราไปเที่ยวแคว้นกรานาดา ประเทศสเปน ซึ่งกองถ่ายเค้าลงพื้นที่ไปถ่ายกันถึงสถานที่จริงเลย เพราะฉะนั้นจะได้รับกลิ่นอายจริงๆ แบบเต็มๆ เราจะได้เห็นฉากเมืองสวยแปลกตาเหมือนอยู่ในเทพนิยาย ฉากพระราชวังอาลัมบราอันโอ่โถง ดูแล้วเพลินตามาก ถึงอย่างนั้น ฉากเมืองดังกล่าวไม่ได้มีอยู่จนจบเรื่อง พอถึงช่วงเกือบกลางๆ เรื่องก็ย้ายกลับมาเกาหลีแล้ว ก็จะไม่ได้มีอะไรว้าวเท่าไร

สรุปสุดท้าย สำหรับใครที่คาดหวังแค่ซีรีส์สนุกๆ สักเรื่อง

เราคิดว่าเรื่องนี้ตอบโจทย์นะ เพราะแต่ละตอนมีเรื่องราวที่ชวนลุ้นตลอด มีปมใหม่ๆ ผุดขึ้นมาเรื่อยๆ ทำให้ยิ่งสงสัยว่าเหตุการณ์ต่อไปจะเป็นยังไง สำหรับเรา ความสนุกที่สุดจะอยู่ช่วงแรกๆ ของซีรีส์ เอาง่ายๆ ก็คือตอนที่ยังอยู่กรานาดานั่นแหละ ช่วงนั้นจะเป็นช่วงที่เรื่องดำเนินค่อนข้างเร็ว และมีปริศนาในเกมที่โผล่มาเรื่อยๆ แต่พอตัวละครย้ายกลับมาเกาหลี เนื้อเรื่องจะเริ่มมีความดราม่า มีความเน้นไปทางชีวิตจริงมากขึ้นหน่อยนึง การดำเนินเรื่องก็จะเฉื่อยลงจากช่วงแรกๆ บ้าง พอเทียบกันแล้วก็จะรู้สึกว่าช่วงแรกสนุกกว่า น่าค้นหากว่า

แต่โดยรวมแล้ว Memories of The Alhambra ก็เป็นอีกซีรีส์เกาหลีเรื่องหนึ่งที่ประทับใจเรา ต้องยกความดีความชอบให้พล็อตที่แปลกใหม่เลยละ สำหรับใครที่อยากลองดู เราว่าลองดูสักตั้งไม่เสียหายอะไร 🙂

คำเตือนสุดท้าย

ซีรีส์เรื่องนี้มีการดำเนินเรื่องที่อินดี้โคตรๆ กล่าวคือ มันไม่เล่าเรื่องแบบ 1 2 3 แต่เล่าแบบสลับไปสลับมา ชนิดที่ว่า 2 3 1 4 เลยทีเดียว เรียกได้ว่าบางฉากย้อนในย้อน หรือย้อนแล้วฟาสต์ฟอร์เวิร์ดนิดนึงแบบที่ยังไม่ถึงปัจจุบัน ฯลฯ นอกจากนี้ ในหลายๆ ครั้งซีรีส์ก็ไม่ได้บอกชัดเจนว่านี่ย้อนอดีตแล้วนะ นี่กลับมาปัจจุบันแล้วนะ ต้องเดากันเอาเอง ฉะนั้นต้องโฟกัสเรื่อง timeline ดีๆ เลยละ