รีวิว The Visit (2015): อยู่บ้านกับตายายเพี้ยนๆ 1 อาทิตย์

The Visit เป็นหนึ่งในหนังที่ได้ยินคนพูดถึงบ่อยมาก ส่วนตัวเคยอ่านพล็อตแวบๆ แต่ยังไม่เคยดู ล่าสุดมีโอกาสเลยได้เปิดดูใน Netflix

–มีสปอยล์–

หนังเล่าเรื่องถึงสองพี่น้องอย่าง “เบ็กก้า” (Olivia DeJonge) และ “ไทเลอร์” (Ed Oxenbould) ที่แม่ (Kathryn Hahn) ให้ไปอยู่บ้านตา (Peter McRobbie) ยาย (Deanna Dunagan) เป็นเวลา 1 สัปดาห์เพราะแม่จะไปเที่ยวเรือสำราญกับกิ๊กใหม่ (แซ่บไม่เบา) ตัวแม่นั้นเคยทะเลาะกับตายายเรื่องพ่อของสองพี่น้องแล้วหนีออกมาจากบ้าน ไม่คุยกันเลยเป็นเวลา 15 ปี จนตอนนี้ก็คือเลิกกับพ่อไปแล้ว สองพี่น้องเลยหมายมั่นปั้นมือว่าจะไปคุยกับตายายให้ยกโทษให้แม่ แม่จะได้ปล่อยวางได้ ทั้งคู่อัดวิดีโอไว้ตลอดทั้งทริปเพื่อทำเป็นหนังสารคดี แต่สิ่งที่คาดไม่ถึงคือพฤติกรรมแปลก ๆ ของตายายที่ดูไม่เหมือนคนแก่ทั่วไป ที่ดู ๆ ไปแล้วน่าขนลุกเหมือนถูกผีเข้าสิง อาการเหล่านี้คืออะไรกันแน่?

ตัวหนังจะเป็นแนวกึ่ง ๆ สารคดีหน่อย แบบตั้งกล้องถ่ายกันสด ๆ เลย ดังนั้นเราจะได้ความดิบของการเล่าเรื่อง เสมือนได้ไปอยู่ตรงนั้นกับสองพี่น้องจริง ๆ และการตั้งกล้องแบบนี้ ก็ชวนให้ลุ้นระทึกมากกว่าปกติตอนที่เกิดเหตุพิลึกพิลั่นขึ้น

ตัวพล็อตหนังนั่นดำเนินไปเรื่อย ๆ ไม่หวือหวามาก อาจจะเพราะเป็นแนวสารคดีด้วยเลยปรุงแต่งได้ไม่เยอะเท่าไร บ้างก็มีฟุตเทจการสัมภาษณ์สอดแทรกเข้ามา ถ้าไม่ชอบอาจจะเบื่อ ๆ เนือย ๆ เหมือนกัน ฉากลุ้นระทึกแนวหนังทริลเลอร์มีโผล่มาบ้างเป็นระยะ ๆ ซึ่งก็ล้วนแต่ตื่นตาตื่นใจ เหมือนเราค่อย ๆ เห็นสภาวะผิดปกติของตายายไปพร้อม ๆ กับสองพี่น้อง

จนท้ายเรื่อง จังหวะของการดำเนินเรื่องเริ่มพีค เมื่อทุกอย่างค่อย ๆ ถูกเฉลย ทำเอาช็อกไปตาม ๆ กัน นำไปสู่การไล่ล่าต่อสู้ ลุ้นว่าสองพี่น้องจะรอดออกมามั้ย ถึงตรงนี้ใครง่วง ๆ อยู่รับรองตื่นแน่นอน

โดยส่วนตัวเรารู้สึกว่า หนังไม่ได้หลอนขนาดนั้น อาจจะเพราะตัวดำเนินเรื่องเป็นเด็ก การเล่าเรื่องก็มาจากมุมมองของเด็ก หลายครั้งมันเลยมีความสบาย ๆ ชิว ๆ หยอกล้อกันเล่นบ้าง ยิงมุกบ้าง ทำให้หนังไม่ได้เครียดขนาดนั้น ความดีความชอบต้องยกให้น้องไทเลอร์ น้องชายที่หยิบจับทุกเรื่องมาร้องแรปได้ และหาซีนตลก ๆ ใส่เข้าหนังเสมอ

ในส่วนของพล็อตตัวละครเด็ก เรารู้สึกว่า ดีมาตลอดจนกระทั่งตอนท้าย ๆ ที่เริ่มจะมีหลุดโง่ให้เห็นบ้าง เหมือนสติแตกแล้วไม่รู้จะไปทางไหน ซึ่งจริง ๆ ด้วยพื้นฐานตัวละคร คิดว่าน่าจะหาทางรอดได้ดีกว่านี้ ไม่หวุดหวิดเสี่ยงตายเอาตอนท้าย

ทางฝั่งตายาย อันนี้ก็ยกความดีความชอบให้นักแสดง เพราะเล่นได้จิตมาก ตอนปกติก็เป็นคนปกติ แต่พอเข้าโหมดวิกลจริตก็คือชวนให้หลอนตามเลย

หนังมี plot holes อยู่บ้างนิดหน่อย เพราะเมื่อหนังเฉลยว่าตายายที่อยู่กับเด็ก ๆ นั้นไม่ใช่ตายายตัวจริง แต่เป็นคนไข้โรคจิตตีเนียนมาสวมบท เราก็ได้แต่ตั้งคำถามว่า ทำไมแม่ไม่เอารูปตายายตัวจริงให้เด็กดูสักหน่อย ถึงจะห่างเหินกันไป 15 ปีแต่ก็น่าจะต้องมีรูปถ่ายอะไรเก็บไว้บ้างมั้ย หรือถ้าจะฝากลูกให้ไปอยู่ด้วยหนึ่งอาทิตย์จริง ๆ ก็ควรเช็กให้ดี ๆ ก่อน อันนี้ดูปล่อยลูกไปแบบไม่คิดอะไรเลย

อีกจุดคือ เรารู้สึกว่า เด็ก ๆ น่าจะต่อสู้กับตายายได้เข้มข้นกว่านี้ เพราะอีกฝ่ายทั้งแก่ทั้งสติไม่ดี จริง ๆ เอาชนะได้ไม่ยากเลย แต่ตอนท้ายกลับทำให้รู้สึกลุ้นเหมือนกับว่าคู่ต่อสู้แข็งแรงกว่าอะไรเทือกนั้น

แต่โดยรวมแล้ว The Visit ก็ยังถือเป็นหนังที่ดูได้เพลิน ๆ อาจจะไม่ได้สนุกแบบลุ้นตื่นเต้นมาก แต่ก็ชวนให้สงสัยเรื่อย ๆ ว่าตายายคู่นี้มันเป็นอะไรของมัน ความจริงทั้งหมดคืออะไรกันแน่