รีวิว 13 Going on 30 (2004): เมื่อวานอายุ 13 แต่ตื่นมาวันนี้กลายเป็น 30!

ห่างหายจากการดูหนังโรแมนติกไปคอมเมดี้ไปนานพอสมควร หลังจากเมื่อวานดูทริลเลอร์ไปวันนี้เลยขอดูอะไรเบาๆ สักหน่อย

เชื่อว่าตอนเด็กๆ หลายคนคงอยากฟาสต์ฟอร์เวิร์ดชีวิตตัวเองไปตอนเป็นผู้ใหญ่ เราคิดว่าถ้าเป็นผู้ใหญ่คงจะได้ทำอะไรเท่ๆ ไม่เฉิ่มเชย ได้มีอิสรภาพ มีเงินใช้ ได้ตัดสินใจด้วยตัวเอง ไม่ต้องมีผู้ปกครองมาเกี่ยวข้อง เราปลอมบัตรเพื่อเข้าไปเที่ยวกลางคืน เราหนีเรียนไปทำสิ่งที่เราชอบ เรายอมถูกโขกสับเพื่อให้ได้รับการยอมรับจากแก๊งคูลๆ ของโรงเรียน

ความใฝ่ฝันที่อยากจะเป็นผู้ใหญ่เหล่านี้ ปรากฏชัดเจนในแววตาของเจนนา (Christa B. Allen) นางเอกจาก 13 Going on 30 เด็กสาววัย 13 ลุคเฉิ่มที่อยากจะเข้าแก๊งสาวป๊อปของโรงเรียน อยากจะควงหนุ่มฮอต อยากจะ “เท่” มากกว่าเป็นตัวของตัวเอง ว่าง่ายๆ คือเธอต้องการได้รับการยอมรับจากคนเด่นคนดัง และแน่นอนว่าเธอจะมีสิ่งเหล่านั้นไม่ได้เลย ถ้ายังทำตัวติดดิน มีพ่อแม่คอยประคบประหงม และมีเพื่อนสนิทชายอย่างแมท (Sean Marquette) ที่ความคิดความอ่านยังไม่โต

13 Going on 30 เริ่มเรื่องในวันเกิดของเจนนา เธอชวนเหล่าเพื่อนๆ คนดังมาปาร์ตี้ที่บ้าน แต่สุดท้ายเธอก็โดนเพื่อนๆ แกล้ง เจนนาร้องห่มร้องไห้จนสลบไป ในใจก็ภาวนาอยากให้ตัวเองกลายเป็นสาวสวยสะพรั่งอายุ 30 ปี เมื่อตื่นขึ้นมาอีกที เธอก็ค้นพบว่าคำอธิษฐานดันเป็นจริง! เธอสวยสะพรั่งในวัย 30 ปี (Jennifer Garner) เธอเดินทางข้ามเวลา 17 ปีต่อมา เธออาศัยในอพาร์ตเมนต์หรูในนิวยอร์ก มีแฟนหล่อ มีงานการไฮโซเพราะเป็นถึง บ.ก. นิตยสารแฟชั่นที่เธอเคยอ่านตอนเด็กๆ เธอกลายเป็นเพื่อนสนิทกับลูซี่ (Judy Greer) อดีตหัวหน้าแก๊งเด็กป๊อป ชีวิตเธอดูเหมือนจะเพอร์เฟ็กต์ไปซะทุกอย่าง แต่เมื่อเวลาผ่านไป เธอก็ได้ค้นพบเช่นกันว่าความสัมพันธ์ของเธอกับพ่อแม่เข้าขั้นห่างเหิน นอกจากนี้มิตรภาพระหว่างเธอกับแมท (Mark Ruffalo) ก็จบลงไปแล้ว ไหนจะหน้าที่การงานที่ดูเหมือนสมรภูมิรบนั่นอีก เจนนาในวัย 13 จะสามารถเอาตัวรอดในชีวิตวัย 30 ได้หรือไม่?

นี่เป็นหนังแนว Feel Good Rom Com ที่ดูเพลินมาก สนุกตลอด 1 ชั่วโมง 40 นาที นอกจากจะมีความโรแมนติกกุ๊กกิ๊กตามสไตล์หนังแนวนี้แล้ว ความน่ารักของหนังคือการที่เด็กวัย 13 อยู่ในร่างผู้หญิงอายุ 30 นี่แหละ เราก็จะเห็นนางเอกออกท่าออกทางเหมือนเด็กๆ ซึ่งถ้าใครไม่รู้ก็คงคิดว่าแอ๊บแบ๊ว มันทั้งเฉิ่มทั้งน่าเอ็นดูในคราเดียวกัน เวลาที่เธอต้องรับมือกับเรื่องผู้ใหญ่ๆ นี่ก็ตลกดี ไหนจะการไปเป็นเพื่อนกับเด็กวัย 13 อีกทั้งๆ ที่ภายนอกตัวเองอายุ 30

ช่วงแรกๆ เจนนาก็ไม่รู้หรอกว่า 17 ปีที่ผ่านมานี่เกิดอะไรขึ้นบ้าง เปรียบเสมือนช่องว่างระหว่างกาลเวลาที่ขาดหายไปตั้งแต่อายุ 17 ปี แต่แล้วเรื่องราวต่างๆ ก็จะค่อยๆ ถูกเปิดเผย คนดูก็จะได้รู้ไปพร้อมๆ กัน เมื่อเจนนาได้พูดคุยกับคนรอบตัว เธอจึงได้รู้ว่าที่ผ่านมาเธอทำตัวแย่ขนาดไหน เธอเป็นเจ้านายที่ลูกน้องเกลียดขี้หน้า เป็นผู้หญิงที่หยิ่งยโสโอหัง เธอทำวีรกรรมแสบๆ ไว้มากมายจนตัวเธอเวอร์ชั่นปัจจุบันก็คาดไม่ถึง

เจนนาได้ค้นพบว่า ชีวิตวัย 30 ที่แลดูจะสมบูรณ์แบบของเธอ กลับขาดส่วนผสมสำคัญหลายๆ อย่างไป ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว มิตรภาพ หรือความรัก เธอค้นพบว่าเธอมีใจให้แมท เพื่อนสนิทที่ตอนนี้กำลังจะแต่งงานกับสาวใหม่แล้ว ยิ่งตอกย้ำคอนเซ็ปต์ “สายเกินไป” อย่างชัดเจน นอกจากนี้ ความทะเยอทะยานอย่างมากเกินไปในหน้าที่การงานของเธอ ก็ส่งผลร้ายกับเธอเช่นกัน

นี่น่าจะเป็นสารหลักที่หนังต้องการจะสื่อ นั่นก็คือเรื่องของการทำปัจจุบันให้ดี และเห็นค่าของสิ่งที่มีอยู่รอบตัว  เจนนายังโชคดีที่สามารถย้อนอดีตกลับไปแก้ไขเรื่องราวต่างๆ ได้ แต่ในชีวิตจริง หลายๆ คนหลงทางไปกับแสงสีเสียง ชื่อเสียง เงินทอง ความสวยงาม สิ่งล่อลวงต่างๆ เพื่อจะค้นพบว่าสุดท้ายแล้วสิ่งเหล่านั้นไม่ได้ทำให้ชีวิตมีความสุขขึ้นเลย พวกเขาละเลยสิ่งสำคัญๆ ใกล้ตัวอย่างครอบครัว มิตรภาพ สุขภาพ หรือแม้กระทั่งความผิดชอบชั่วดี กว่าจะรู้ตัวอีกทีก็กลับไปแก้ไขไม่ได้แล้ว

และเมื่อนั้นแหละ เราอาจจะรู้สึกว่า 17 ปีที่หล่นหายไป เปรียบเสมือนช่องว่างแห่งกาลเวลาอันแสนจะโหวงเหวง ราวกับทุกอย่างเพิ่งผ่านมาแค่เมื่อวาน แต่ความเจ็บปวดคือเราไม่สามารถย้อนเวลากลับไปได้แม้ว่ามันจะเป็นแค่เมื่อวานก็ตาม

ฟังดูแบบนี้ก็เริ่มเครียดละ แต่ยืนยันอีกครั้งว่านี่ไม่ใช่หนังเครียด มันแค่กระตุ้นให้เราฉุกคิดว่าชีวิตในวันนี้เรารู้หรือยังว่าสิ่งมีค่าคืออะไรบ้าง และเราได้ให้เวลากับมันเต็มที่หรือยัง เราเห็นคุณค่าของมันไหม หรือว่าเราแค่ทิ้งขว้างไม่สนใจไยดี

13 Going on 30 อาจจะเป็นอีกหนึ่งหนังรักโรแมนติกคอมเมดี้ที่จบแบบแฮปปี้เอนดิ้งชวนให้รู้สึกอบอุ่นในใจ แต่หนังก็ทิ้งข้อคิดแน่นๆ ไว้ให้คนดูเช่นกัน มีความคิดแวบเข้ามาในหัวว่า นี่น่าจะเป็นหนังที่เด็กๆ ควรได้ดูกัน น่าจะช่วยในการใช้ชีวิตและตัดสินใจได้อีกเยอะ