รีวิว I am Not An Easy Man (2018): เมื่อเพลย์บอยหลุดเข้าไปในโลกที่ผู้หญิงเป็นใหญ่

หลังๆ มานี้เราเริ่มเห็นพล็อตหนังและนิยายแนวสลับบทบาทระหว่างชายหญิงมากขึ้น ซึ่งสำหรับเราเป็นอะไรที่น่าตื่นตาตื่นใจดี เราเป็นคนชอบพล็อตแนวนี้อยู่แล้วเพราะอยากเห็นว่าแต่ละสื่อจะนำเสนอออกมาในรูปแบบไหน อย่างก่อนหน้านี้ก็มีนวนิยายเรื่อง The Power ของ Naomi Alderman ซึ่งเล่าถึงโลกที่ผู้หญิงมีพลังกระแสไฟฟ้า ทำให้มีสถานะเหนือผู้ชาย พลิกขั้วอำนาจชนิดกลับหัว ถือเป็นอีกนิยายเล่มโปรดของเรา

สำหรับ I am Not An Easy Man ใน Netflix นี่ก็เตะตาเราตั้งแต่ตัวอย่างหนังแล้ว หนังกำกับโดยผู้กำกับหญิง Éléonore Pourriat โดยดัดแปลงไอเดียมาจากหนังสั้น 10 นาทีเรื่อง Oppressed Majority ของเธอเอง เล่าถึงโลกที่ผู้หญิงเป็นใหญ่เหมือนกัน หนังเรื่องนี้เป็นที่ถูกตาต้องใจของ Netflix ซึ่งมาทาบทามเธอต่อยอดคอนเซ็ปต์นี้เป็นหนังยาว จึงออกมาเป็น I am Not An Easy Man นั่นละ

I am Not An Easy Man เป็นหนังสัญชาติฝรั่งเศส เล่าเรื่องราวของเดเมียน (Vincent Elbaz) ชายหนุ่มมากเสน่ห์ที่วันๆ โปรยเสน่ห์สาวไปทั่ว มองผู้หญิงเหมือนเป็นของเล่น วันหนึ่งเขาเผลอเดินชนเสาจนสลบเพราะมัวแต่หันไปแซวหญิง (เวรเอ๊ย) พอฟื้นขึ้นมาอีกที โลกรอบตัวเขาก็ดูเหมือนจะผิดที่ผิดทาง เพราะผู้หญิงกลายเป็นคนที่มีบทบาทเหนือกว่า แข็งแรงกว่า เป็นใหญ่กว่า ในขณะที่ผู้ชายกลับกลายเป็นเพศที่ด้อยกว่าและอ่อนแอกว่า ทีนี้เพลย์บอยสุดห้าวอย่างเดเมียนจะรับมือยังไงนี่ละเป็นเรื่องที่ชวนให้ติดตามมากๆ ยิ่งเมื่อเขาเผลอไปหลงรักอเล็กซานดร้า (Marie-Sophie Ferdane) สาวมาดแมนที่มีสัมพันธ์กับผู้ชายไปทั่วด้วยแล้ว คราวนี้แหละดูเหมือนว่าเดเมียนกำลังจะได้รับบทเรียนครั้งใหญ่

สำหรับใครที่ชื่นชอบพล็อตแนวสลับบทบาทระหว่างเพศละก็ เราว่าต้องถูกใจเรื่องนี้มากๆ เพราะเราเองก็ชอบมาก นอกจากเนื้อเรื่องที่จะดำเนินไปอย่างสนุก กับงานภาพและงานเสียงที่ดูวิจิตรงดงามสมกับเป็นภาพยนตร์ฝรั่งเศสแล้ว เรายังชื่นชอบรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ที่หนังใส่เข้าไป จะเห็นได้ว่าผู้ชายกับผู้หญิงไม่ได้สลับบทบาทแค่ในแง่มุมของเรื่องรักๆ ใคร่ๆ แต่ยังรวมไปถึงสถานะในครอบครัว หน้าที่การงาน สิทธิเสรีภาพ การแต่งกาย และภาพลักษณ์ที่โชว์ออกตามสื่อ เรียกได้ว่าพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือในทุกๆ ด้านเลยทีเดียว

เราจะได้เห็นผู้ชายสวมเสื้อคร็อปท็อป กางเกงขาสั้น เสื้อสีหวานๆ ในขณะที่ผู้หญิงสวมกางเกงขายาว เสื้อสูทสีเข้มๆ หรือไม่ก็เปลือยอกไปเลย ได้เห็นผู้ชายเต้นรูดเสาในขณะที่ผู้หญิงสูบบุหรี่เล่นไพ่ ได้เห็นผู้ชายออกมาเดินประท้วงสิทธิความเท่าเทียมทางเพศ ในขณะที่ผู้หญิงล้วนดำรงตำแหน่งสูงๆ ในหน้าที่การงาน พูดจาเย้าแหย่ผู้ชาย ส่วนผู้ชายเป็นฝ่ายขี้งอนขี้น้อยใจแทน เป็นต้น

แน่นอนว่าโลกใบนี้ไม่เหมาะกับเดเมียนเลย ผู้ชายที่ไหนจะรับได้เมื่อจู่ๆ วันหนึ่งอำนาจที่เคยถืออยู่ก็มลายหายไป กลายเป็นลูกไก่ในกำมือของเพศที่เขาเคยกดขี่ไว้แทน ช่วงแรกๆ เราจึงเห็นความทุลักทุเลของการปรับตัวค่อนข้างเยอะ พร้อมๆ ไปกับความงงไก่ตาแตกว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น แม้ว่าจะเอาหัวไปโขกกับเสาอีกสักกี่รอบทุกอย่างก็ดูไม่มีทีท่าว่าจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม

แต่แล้วเมื่อเดเมียนเริ่มตกหลุมรักอเล็กซานดร้า ผู้หญิงที่ซึ่งในโลกใบก่อนเขาเคยเย้าแหย่และหมายเล็งเธอไว้ คราวนี้กลายเป็นว่าเธอเป็นฝ่ายควบคุมเขาแทน เดเมียนได้เข้าใจสถานะของการที่เขาอาจจะกลายเป็นแค่ตัวเลือกของเธอ ได้เข้าใจว่าการถูกปั่นหัว ถูกหลอกใช้ประโยชน์ ถูกเก็บแต้มนั้นเป็นยังไง เรียกได้ว่าเขาได้เข้าใจความรู้สึกของผู้หญิงในโลกใบก่อนก็ว่าได้

ทางฝั่งอเล็กซานดร้าเองก็เริ่มหลงรักเดเมียนจากตอนแรกๆ ที่เธอก็เป็นเพลย์เกิร์ลควงหนุ่มไปทั่ว เธอเพียงแค่ต้องการใช้ประสบการณ์กับเดเมียนมาเขียนหนังสือ และหวังเอาชนะสิ่งที่เธอคิดว่าเป็น “คตินิยมสิทธิบุรุษ” (Masculinist หรือเรียกง่ายๆ ว่าเฟมินิสต์ของผู้ชาย) ของเดเมียนให้ได้ ว่าสั้นๆ คือตอนแรกอเล็กซานดร้าเห็นเดเมียนเป็นเพียงความท้าทาย แต่ไปๆ มาๆ ความแตกต่างจากผู้ชายคนอื่นๆ ของเดเมียนก็ทำให้เธอเริ่มเป็นฝ่ายติดกับหลงรักและหลุดไปไหนไม่ได้ซะเอง

นั่นเป็นเพราะผู้ชายคนอื่นๆ ในโลกใบนี้ล้วน “ง่าย” ไปหมดสำหรับอเล็กซานดร้า เธอใช้เงินฟาดหัวพวกเขาเพื่อความสุขสมทางเพศ และก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าลุคแมนๆ ห้าวๆ ของเธอน่าจะสมาร์ตมากพอที่จะต้องตาต้องใจผู้ชายหลายๆ คน แต่เดเมียนนั้นเป็นผู้ชายที่มาจากโลกชายเป็นใหญ่ ฉะนั้นเขาจึงไม่ยอมให้อเล็กซานดร้าชักจูงเขาได้ง่ายๆ เขารู้ทันมุกหยอดมุกจีบของเธอหมดเพราะเขาเองก็เคยใช้มาก่อน เขาจึงไม่อ่อนคล้อยง่ายๆ แต่สุดท้ายเขาเองก็ปฏิเสธหัวใจตัวเองไม่ได้ หลงรักอเล็กซานดร้ามาดแมนอยู่ดี

ปฏิเสธไม่ได้ว่าพอบทบาททางเพศสลับกัน มันจะต้องมีฉากที่ทำให้รู้สึกกระอักกระอ่วนหรือขำขันอยู่บ้าง ไม่ว่าจะเป็นในเชิงภาพลักษณ์หรือคำพูด เวลาเราได้ยินผู้ชายเม้าท์กันเรื่องความสวยความงาม (ของตัวเอง) หรือเวลาผู้หญิงล่วงละเมิดทางเพศกับผู้ชายด้วยคำพูด ในฐานะคนดูอาจจะไม่ได้รู้สึกอะไรเป็นพิเศษหรืออาจจะรู้สึกว่ามันดูตลกดี แต่เอาเข้าจริง มันก็คือการสะท้อนสภาพสังคมของเราเองนั่นแหละ สิ่งที่เราเห็นว่าเป็นเรื่องขำขันในภาพยนตร์ มันเกิดขึ้นจริงๆ เพียงแต่ต่างเพศ

ในภาพยนตร์ เราอาจจะขำตอนที่มีการปลดพนักงานหญิงตำแหน่งสูงออกเพราะพวกเธอล่วงละเมิดทางเพศผู้ชาย

ในภาพยนตร์ เราอาจจะขำผู้ชายที่จับกลุ่มออกมาประท้วงเรียกสิทธิเสรีภาพให้เพศตัวเอง

ในภาพยนตร์ เราอาจจะขำตอนที่กลุ่มผู้หญิงขี้เมาในบาร์เข้าไปรุมแทะเล็มชายหนุ่มเพียงคนเดียว

แต่พอเหตุการณ์เหล่านี้อยู่ในชีวิตจริง เปลี่ยนจากชายเป็นหญิง หญิงเป็นชาย เรากลับขำไม่ออก และกลับรู้สึกหดหู่แทนที่จะบันเทิงเหมือนในหนัง เพราะอะไร?

เราอาจจะบอกว่า ผู้ชายถูกผู้หญิงรังแกดูไม่น่าสงสาร ไม่น่าหดหู่เท่าผู้หญิงถูกผู้ชายรังแก… แต่นี่เป็นมุมมองที่ยุติธรรมแล้วหรือ?

หนังแสดงให้เห็นว่า ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายกดขี่ผู้หญิง หรือผู้หญิงกดขี่ผู้ชาย ล้วนแล้วแต่ไม่โอเคทั้งนั้น เพราะมันย่อมส่งผลกระทบเลวร้ายไม่น้อยก็มาก แทนที่จะใช้เพศเป็นตัวตัดสินว่าควรปฏิบัติต่ออีกฝ่ายยังไง ทำไมไม่มองว่าทุกคนล้วนเป็นมนุษย์เหมือนกัน ก็ควรปฏิบัติต่อกันเยี่ยงมนุษย์คนหนึ่ง ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน โดยไม่มีเรื่องความต่างของเพศมาข้องเกี่ยว

แน่นอนว่ามันคงเป็นไปไม่ได้ 100% หรอก เพราะยังไงผู้ชายกับผู้หญิงย่อมมีสิ่งที่ต่างกันอยู่แล้ว สิ่งที่หนังพยายามจะสื่อคือแทนที่จะเห็นความแตกต่างนั้นเป็นเครื่องมือในการใช้ประโยชน์ หรือกดอีกฝ่ายให้ต้อยต่ำกว่า ก็ควรจะยอมรับความแตกต่างนั้นและให้เกียรติซึ่งกันและกัน ปฏิบัติต่ออีกฝ่ายเหมือนที่เราอยากได้รับการปฏิบัติจากเขา โลกเราก็น่าจะสงบสุขขึ้น

เขียนมาซะไกล เอาเป็นว่า I am Not An Easy Man เป็นหนังโรแมนติก คอมเมดี้ที่ไม่ได้มีดีแค่สนุก พล็อตแปลกใหม่ และนักแสดงหน้าตาดีเท่านั้น แต่ยังแฝงแง่คิดทั้งเรื่องความเท่าเทียมทางเพศและความเป็นมนุษย์เอาไว้ด้วย ไม่ผิดหวังเลยสำหรับเราที่เก็บเรื่องนี้ไว้ในลิสต์มานาน ใครชอบพล็อตแนวสลับเพศก็ลองดูกันได้นะ