รีวิว ฆาตกรรมตำนานปีศาจงู (2001): เมื่อตำนานพื้นบ้านกลายร่างเป็นโศกนาฏกรรม

ตอนนี้เรากำลังตามเก็บงานเก่า ๆ ของ อ. อิมามุระ อายะ นักเขียนคนโปรดอยู่ แล้วก็มาถึงเล่มนี้กับ “ฆาตกรรมตำนานปีศาจงู”

เล่มนี้น่าสนใจตรงที่พล็อตมีความเกี่ยวข้องกับตำนานพื้นบ้าน ซึ่งก็เป็นสไตล์ถนัดของ อ. แกเค้าแหละ

แต่พออ่านจริง ๆ ก็พบว่า เล่มนี้รสชาติจะแตกต่างจากงานอื่น ๆ ที่เราคุ้นเคยอยู่

เรื่องย่อ

“ฆาตกรรมตำนานปีศาจงู” เริ่มด้วยการหายตัวไปอย่างลึกลับของจิตรกรชื่อดัง “สึกิฮาระ ริวเซ” ซึ่งต่อมาก็ถูกพบเป็นชิ้นส่วนศพ ที่พิลึกพิลั่นคือ ศพถูกหั่นเป็น 8 ชิ้นแล้วถูกนำไปวางตามศาลเจ้าทั้ง 8 แห่งซึ่งล้วนเป็นสถานที่สถิตขององค์เทพในตำนานที่ปราบปีศาจงูยักษ์ด้วยการหั่นเป็น 8 ส่วนเช่นกัน

ฆาตกรรมนี้จะเป็นการเลียนแบบตำนานพื้นบ้านรึเปล่า? นางเอก “ไดโดจิ รินโกะ” นักสืบสาวพร้อมผู้ช่วยหนุ่ม จะนำทางการสืบสวนคดีนี้ ซึ่งเมื่อยิ่งขุดลึก ก็ยิ่งพบเจอบุคคลน่าสงสัย และความสัมพันธ์แปลก ๆ ในแวดวงครอบครัวสึกิฮาระที่คาดไม่ถึง

ภาพรวมของหนังสือ

สำหรับเล่มนี้ความยาวถือว่า ไม่น้อยไม่เยอะ ระดับกลาง ๆ อยู่ที่ 383 หน้า หนังสือรูปเล่มเล็กกะทัดรัดพกพาง่ายไม่กินที่กระเป๋า

ในด้านของเนื้อเรื่อง ยังคงสนุก ชวนลุ้น และเดาไม่ออกตามสไตล์ของ อ. อิมามุระ ยิ่งตอนที่ค่อย ๆ ไขคดี แบบความจริง ๆ ค่อยปรากฏนี่แทบไม่อยากวางหนังสือเลย

ในเล่มนี้มีการหยอดตัวหลอกเข้ามาระหว่างทาง เป็นเหตุการณ์ในอดีตที่มีความเป็นไปได้ว่าจะเกี่ยวกับคดีในปัจจุบัน แต่ด้วยสไตล์ของนิยายสืบสวนเราก็พอเดาได้แหละว่าแกมันตัวหลอก แต่ตัวหลอกที่ว่านี้ก็ดันมีส่วนเชื่อมโยงกับตัวละครในคดีปัจจุบันด้วยซะอย่างนั้น อ่านแล้วแบบเออจะเชื่อมให้ได้เนอะ ยอม ๆ ก็ได้ 555

สิ่งหนึ่งที่เป็นจุดเด่นของเล่มนี้คือ ตำนานพื้นบ้านเรื่องงูยักษ์ รวมถึงตำนานที่เกี่ยวข้องอื่น ๆ ผู้เขียนนำเรื่องราวมา adapt เข้ากับฆาตกรรมได้ดีอย่างน่าสนใจ ชวนให้อยากรู้ว่าเบื้องลึกเบื้องหลังฆาตกรรมมันยังไงกันแน่

แต่สิ่งเดียวกันนี้เองก็อาจเป็นจุดตำหนิของเรื่องได้เหมือนกัน เพราะในเล่มมีการเล่าถึงตำนานแบบละเอียดยิบมากกกก ตอนแรกก็อ่าน ๆ ไปเพราะคิดว่ามันอาจจะให้เงื่อนงำเกี่ยวกับคดีฆาตกรรม แต่พอเมื่ออ่านหนังสือจบแล้ว ก็พบว่า เปล่าเลยจ้า ตำนานส่วนตำนาน คดีส่วนคดี ไม่เกี่ยวกันเนอะ กลายเป็นว่าจุดที่เล่าเกี่ยวกับตำนานนั้นทำให้เรื่องราวยืดเยื้อ ไม่ได้จำเป็นขนาดนั้น

และด้วยความที่เป็นตำนานญี่ปุ่นอะนะ ชื่อเทพชื่อปีศาจก็เป็นชื่อญี่ปุ่นยาว ๆ อ่านแล้วก็งง จำไม่ได้ สุดท้ายก็อ่านผ่าน ๆ พอ 555

คิดว่าถ้าทำให้เนื้อหาตำนานกระชับกว่านี้ และตัดส่วนที่ไม่จำเป็นกับคดีฆาตกรรมออกไป ก็น่าจะทำให้การอ่านโดยรวมสนุกยิ่งขึ้นละ

แม้จะมีตำนานพื้นบ้านเป็นฉากหลัง แต่ความขลังไม่ได้สะท้อนออกมาขนาดนั้น

สำหรับนิยายของ อ. อิมามุระ เรามักจะคุ้นเคยกับบรรยากาศหลอน ๆ ชวนเย็นวาบ เหมือนผสมผสานกลิ่นอายนิยายสยองขวัญเข้ามาในนิยายสืบสวน

แต่สำหรับเล่มนี้ แม้จะมีเรื่องตำนานพื้นบ้าน ซึ่งน่าจะเป็นปัจจัยช่วยชูให้เรื่องราวดูมีความขลังแบบหลอน ๆ ได้ แต่ภาพรวมของหนังสือกลับไม่ได้มีกลิ่นอายนั้นเลย

รวม ๆ เราว่าเล่มนี้ รสชาติหนักไปทางสืบสวนและดราม่าซะมากกว่า ส่วนตำนานพื้นบ้าน ก็เหมือนที่เล่าเมื่อกี้ ไม่รู้ว่าเพราะถูกเล่ามาแบบยัดเยียด (ในมุมมองของเรา) รึเปล่า อ่านแล้วมันเลยไม่อิน รู้สึกแปลกแยกออกไปจากเนื้อเรื่องหลัก แม้ว่าคดีฆาตกรรมจะมีความคล้าย ๆ ตำนาน แต่เราก็ไม่ได้รู้สึกว่ามันเป็นเนื้อหนึ่งเดียวกัน

ยิ่งพอเฉลยคดี ก็ยิ่งรู้สึกว่าห่างไกลตำนานไปเลย กลายเป็นเรื่องราวดราม่าในครอบครัวซะมากกว่า

สรุป

“ฆาตกรรมตำนานปีศาจงู” เป็นอีกเล่มที่ใครเป็นแฟน อ. อิมามุระ ก็น่าเก็บ แม้ว่าเรื่องราวจะไม่ได้มีกลิ่นอายหลอน ๆ ชวนขนลุกแบบที่เราคุ้นเคย แต่ก็อ่านได้เพลิน ๆ สนุก ๆ อยู่ จุดตำหนิน่าจะมีแค่เรื่องตำนานที่เล่าแบบก๊อปแปะไปหน่อย ทำให้ไม่ค่อยอินตาม ส่วนพาร์ตสืบสวนทำได้ดี เหมือนค่อย ๆ ต่อจิ๊กซอว์ไปพร้อม ๆ กับนางเอกที่เป็นขาลุยคดี ใครสนใจลองไปตามกันได้ค่ะ

ด้านล่างเป็นสปอยตอนจบสั้น ๆ ใครอยากอ่าน พาดดำเอานะ

เริ่ม

• มิสุทานิเป็นฆาตกรฆ่าริวเซ แต่คาดว่าเป็นการฆ่าแบบไม่ได้ตั้งใจ ฆ่าเพราะริวเซบุกมาจะฆ่ามิสุทานิก่อน ประเด็นต้นเหตุคาดว่ามาจากการชู้สาวระหว่างมิสุทานิกับโยชิโนะ ภรรยาของตน
• แท้จริงแล้วฆาตกรรมเกิดขึ้นที่โรงแรมในจังหวัดนาระ ที่ที่มิสุทานิพักอยู่ ไม่ใช่โรงแรมในจังหวัดมัตสึเอะ ที่ที่ริวเซพักอยู่ อย่างที่เราเข้าใจกันในตอนต้นเรื่อง
• โยชิโนะเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกับมิสุทานิ ทั้งคู่ช่วยกันอำพรางคดีและสร้างหลักฐานที่อยู่ โดยอำพรางคดีว่าแท้จริงแล้วฆาตกรรมเกิดที่โรงแรมในจังหวัดมัตสึเอะ เมื่อเป็นแบบนี้ มิสุทานิและโยชิโนะก็จะมีหลักฐานที่อยู่
• ที่ต้องหั่นศพ 8 ชิ้นก็เพื่อให้สะดวกกับการขนย้ายศพ
• และที่ต้องกระจายชิ้นส่วนศพไปตามศาลเจ้า ก็เพื่อเบี่ยงเบนให้คนนึกว่าเป็นการเลียนแบบตำนานงูยักษ์ ซึ่งแท้จริงแล้วไม่ได้เกี่ยวกัน
• ตอนจบ โยชิโนะฆ่ามิสุทานิ เพราะมิสุทานิยังอยากไปต่อในความสัมพันธ์แต่โยชิโนะอยากเลิกแล้ว ต่อมาโยชิโนะก็ฆ่าตัวตาย
• เหตุการณ์ตัวหลอกในระหว่างเล่มคือเหตุการณ์ที่ริวเซเคยขับรถชนผู้หญิงตาย ต่อมาพี่ชายของผู้หญิงคนนั้นก็บุกมาด่าริวเซถึงบ้าน คนคนนี้ดูมีความเป็นไปได้ที่จะก่อเหตุฆาตกรรมปัจจุบัน แต่สุดท้ายก็ไม่ใช่คนนี้
• จุดเชื่อมคือ น้องชายของพี่ชายคนนั้นคือมิสุทานิ ทำให้นึกสงสัยว่ามิสุทานิเข้ามาบ้านริวเซเพื่อแก้แค้นให้น้องรึเปล่า แต่สุดท้ายประเด็นนี้ก็ไม่ได้เกี่ยวกัน

จบ