รีวิว The Prodigy (2019): จากเด็กอัจฉริยะ กลายเป็นเด็กเปรต

เราพอจะผ่านตาหนังแนวเด็กนรกมาหลายเรื่องแล้ว และแต่ละเรื่องก็ตราตรึงใจคนดูไปได้เกือบทุกครั้ง คงจะเพราะเสน่ห์ที่น่าติดตามเมื่อความไร้เดียงสาของเด็กมาผสมกับความน่ากลัวของหนังผี ทำให้เกิดบรรยากาศหลอกหลอนอีกรูปแบบหนึ่งที่บางทีก็น่ากลัวกว่าการให้ผู้ใหญ่มาแสดงซะเอง

The Prodigy เป็นอีกหนึ่งหนังเด็กเปรตที่เล่าถึงไมลส์ (Jackson Robert Scott เด็กชายที่เคยเล่นเป็นจอร์จี้เสื้อกันฝนเหลือง ใน IT) เด็กชายวัย 8 ขวบที่มีสติปัญญาเหนือเด็กทั่วไป มีพัฒนาการเร็วกว่าเด็กปกติ เพียงแต่ไม่ค่อยมีปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนเท่าที่ควร ตอนแรกพ่อแม่ก็เห่อคิดว่าลูกต้องเป็นอัจฉริยะแน่ๆ เป็นเด็กพิเศษแหง เลยไม่ได้คิดอะไรมาก แต่ไปๆ มาๆ ไมลส์ก็เริ่มแสดงพฤติกรรมแปลกๆ เข้าขั้นน่ากลัววิปริต ไม่ว่าจะเป็นการใช้กำลังกับเพื่อน การพูดจาแปลกๆ ไม่เหมือนเด็ก การละเมอเป็นภาษาต่างชาติ การฆ่าสัตว์ ฯลฯ ที่นับวันเริ่มจะรุนแรงบ้าเลือดมากขึ้น ฝั่งพ่อแม่ก็เริ่มกังวล พ่อนี่บทไม่เด่นเท่าไร บทเด่นๆ ไปตกที่แม่อย่างซาร่าห์ (Taylor Schilling จาก Orange is The New Black) ซะมากกว่า ที่วิ่งวุ่นหาจิตแพทย์และหมอผู้เชี่ยวชาญไปทั่ว หวังรักษาลูกตัวเองให้หายจากสิ่งที่คิดว่าเป็นอาการป่วย ทว่าความจริงที่ต้องเผชิญก็ต้องทำให้ทั้งพ่อทั้งแม่ถึงกับไม่อยากเชื่อว่ามันเป็นไปได้ด้วยรึ

เรื่องนี้เป็นหนังทริลเลอร์ที่ก้ำกึ่งระหว่างคนบ้ากับผีบ้า คือไม่ horror 100% ไป เพราะยังมีความเป็นคนอยู่ แต่ถึงอย่างนั้นก็มีฉากที่ชวนให้ลุ้นอยู่ไม่น้อย ด้วยบรรยากาศของหนังที่มืดๆ มัวๆ บ้านไม่รู้จักเปิดไฟ กับมุมกล้องที่ดูมีลับลมคมในอยู่ตลอดเวลา หลายๆ ฉากตุ้งแช่ก็ทำเราตกใจได้เหมือนกัน แม้ว่าเอาเข้าจริงจะมีฉากตุ้งแช่ไม่เยอะขนาดนั้น เน้นเป็นแนวหลอนๆ เย็นๆ ให้ลุ้นเล่นๆ มากกว่า ทางด้านฉากเลือดสาดก็มีอยู่พอสมควรเหมือนกัน เพราะเด็กเปรตของเราว่างเป็นไม่ได้ต้องถืออาวุธอาละวาดอยู่เรื่อย ความเลือดนองมาต้อนรับเราตั้งแต่ฉากแรกๆ ของหนังแล้ว ฉากฆาตกรรมบางฉากก็เห็นค่อนข้างชัดเหมือนกัน สำหรับคนใจบางอาจจะไม่เหมาะที่จะดูเท่าไรนัก

การดำเนินเรื่องของ The Prodigy จะว่าลุ้นจนหายใจเหนื่อยหอบก็ไม่ใช่ กลับกัน เราแอบรู้สึกว่ามันค่อนข้างเนือยๆ ไปเรื่อยๆ จนบางช่วงเราก็แอบง่วงๆ เหมือนกัน พล็อตหนังไม่มีอะไรซับซ้อน ปมค่อนข้างเดาง่าย สำหรับเราคือเดาได้ตั้งแต่ต้นเรื่องแล้วเพราะปูเรื่องมาซะขนาดนั้น ถึงอย่างนั้นก็ไม่ใช่ว่าไม่สนุก มันก็ยังมีอะไรให้ลุ้นอยู่ตลอดเวลา ลุ้นว่าไมลส์จะกลับมาเป็นปกติไหม พ่อแม่จะสามารถช่วยไมลส์ได้ไหม การที่หนัง (แอบ) เฉลยปมตั้งแต่ต้นเรื่องนี่ก็เป็นเหมือนอีกหนึ่งความท้าทายของหนังเหมือนกันว่าจะสามารถเอาคนดูอยู่ไหม เพราะเอาเข้าจริงมันอาจจะลุ้นกว่าถ้าเฉลยปมช้ากว่านี้อีกนิด ไม่ก็ใบ้ให้ยากอีกหน่อย แต่โดยรวมเราว่าหนังก็ยังอยู่ในระดับสนุกใช้ได้ คือปมที่เฉลยมาเร็วไม่ได้ทำให้อรรถรสพังขนาดนั้น มองอีกมุมหนึ่งคือเราได้ลุ้นเอาใจช่วยตัวละครไปด้วยว่าจะสามารถแก้ปัญหาได้มั้ย ส่วนจุดหักมุมเรามองว่าไม่ได้พีคเท่าไร ไม่ได้เหนือความคาดหมายขนาดนั้นเพราะเนื้อหาก็เหมือนจะปูทางมาระดับนึงแล้ว

มาว่ากันที่ปมของเรื่อง จะพยายามไม่พูดมากเพราะเดี๋ยวสปอยล์ เนื่องจากปมมันไม่ได้มีเยอะ บอกนิดเดียวอาจกลายเป็นสปอยล์ทั้งเรื่อง โดยรวมเราว่าเบื้องหลังความหลอนของน้องไมลส์ก็ยังดูเว่อร์ๆ ไปนิด แม้ว่าโดยรวมจะมีเหตุผล แต่ก็ทำให้รู้สึกแบบ เอ้า เอาง่ายๆ อย่างนั้นเลยเหรอ ง่ายไปมั้ยนี่ แต่ก็นั่นแหละ ถ้ามองข้ามความสมเหตุสมผลไปแล้วเสพแค่ความสนุก ก็ถือว่าโอเคอยู่ไม่ได้ขัดใจอะไรมาก

ที่ประทับใจคือนักแสดงอย่างน้อง Jackson ที่รับบทไมลส์ น้องเป็นเด็กหน้าตาใสๆ ก็จริงแต่พอเข้าดาร์กโหมดนี่ก็ดูเยือกเย็นขึ้นมาเลย ดูเป็นเด็กเปรตจริงๆ สามารถสลับอินเนอร์เด็กไร้เดียงสากับเด็กผีเปรตได้อย่างนวลเนียนและชวนเชื่อ ชอบเวลาน้องสวมบทเวอร์ชั่นดาร์ก คือความเด็กๆ พอต้องมาแสดงอะไรหลอนๆ น่ากลัวๆ นี่มันขัดกันดี เป็นความขัดแย้งที่ลงตัวดี ชอบอะไรแบบนี้

โดยรวมแล้ว The Prodigy เป็นหนังน่ากลัวๆ อีกเรื่องนึงที่คอหนังทริลเลอร์น่าจะถูกใจ ไปดูเพลินๆ กันได้แต่ไม่ต้องไปหวังว่าพล็อตมันจะสมบูรณ์นะ เดี๋ยวไม่สนุก ส่วนใครที่จิตอ่อน อาจจะไม่ค่อยเหมาะนักเพราะมีฉากรุนแรง ฉากเลือดที่เห็นกันค่อนข้างชัด แต่สิ่งที่เยียวยาใจก็คือหน้าน้องไมลส์นี่แหละ แม้ว่าจะรับบทน่ากลัวแต่น้องก็ยังดูน่ารักอยู่ดีว่ะ 555